Skip to main content

 

Al maanden geleden konden we ons opgeven voor een roeitripje naar Greetsiel, Duitsland. ‘Superleuk!’. Als een enthousiaste kip zonder verstand in d’r kop gaf ik me er voor op, nam vrij van mijn werk en betaalde netjes mijn bijdrage. 
 
Eh….ja en toen kon ik niet meer terug…..ook niet toen ik mee had gedaan aan een oefenrondje van 33 km in de Weerribben waar het na 15 km voelde alsof mijn zitbotten mijn redelijk royale achterwerk perforeerden en ik van de pijn niet meer wist hoe ik moest zitten, de vellen aan mijn handen hingen van het te harde knijpen in de roeispanen “NEE RIEMEN!” -verdorie, wanneer leert ze het nou?!-.  
Er zat maar een ding op: zoveel mogelijk trainingen bijwonen en toch maar bidden dan ofzo. 
 
Vrijdag 24 mei 2019 
 
Om 5u00 ging de wekker. Te vroeg voor ontbijt maar toch een beetje yoghurt naar binnen geschoven om mijn lijf uit de slaapstand te krijgen. Om 6u00 stonden Elly en Fred voor de deur. Hoppa, als drie pubers op schoolreisje de auto in. Snoep, koek, broodjes in aluminiumfolie paraat en gaan met die banaan. Drie uur later kwamen we als eerste aan bij de Emder Ruderverein. Nou ja, niet helemaal als eerste want de boten waren al vooruit gereisd met Bert, de aanstichter van dit alles. 
 
Als ik van tevoren had geweten dat ik een verslag ‘moest’ maken van ons weekendje dan had ik beter opgelet toen Dirk aan het vertellen was over de enige vierkantketelsluis (???) in de wereld, die vlakbij de roeivereniging lag. Ben je geïnteresseerd in sluizen? Dan moet je zeker even met Dirk praten, die kan je er alles over vertellen. 
 
Nadat iedereen was gearriveerd, de boten te water waren gelaten en we allemaal keurig met rechte ruggen en de kinnetjes omhoog in de bootjes zaten, konden we onze tocht beginnen. Er stond niet veel wind en de zon scheen heerlijk. Al snel lieten we Emden achter ons en roeiden we een prachtig groen landschap in. 
 
Greetsiel actiefoto 2019
 
Er waren zes boten met in totaal 26 mensen. Heel gemoedelijk voeren we richting lunchlocatie. Ja bij zulk een inspanning mag er ook goed gegeten worden en goed gegeten hebben we. Laat dat maar aan de Duitsers over. Met volle buikjes vervolgden we onze weg richting Greetsiel. De wind was wat aangetrokken dus er moest flink getrapt worden. We zaten met drie beginners en twee ervaren roeisters in de boot. Sofie op slag, Elly daarachter, dan Trudie en Jeannette op boeg. Juist met die wind was het mijn beurt om te sturen. Dus hup meisjes hup! Gelukkig ben ik heel goed in mensen aanmoedigen. Dus zonder enig probleem bereikten we Greetsiel. Nou ja, er waren hier en daar wel wat blaartjes ontstaan en ook de billetjes hadden het soms zwaar te verduren gehad. Maar het hotel was dichtbij en voordat we de tweede grote maaltijd van de dag voorgeschoteld kregen, konden we allemaal even een lekkere douche nemen en zo nodig een ieniemienie tukkie doen.
 
Je kunt je voorstellen dat iedereen best moe was na deze dag, die heel vroeg was begonnen, weet je nog? Dus na een korte wandeling door nachtelijk Greetsiel trokken de meeste mensen zich terug in hun hotelkamer. Oh, vergeet ik bijna de ‘Heisse Oma” die Elly, Pamela en ik nog hebben gedronken voor het slapen gaan. Hmmm heerlijk warm drankje met eierlikeur, rum, room, melk en een rietje…..slaap lekker. 
 
Zaterdag 25 mei
 
Ha nu was het echt vakantie! Geen wekker maar heerlijk wakker worden van het gesnurk van mijn kamergenoot. Bert had niet alleen geregeld dat er voor iedereen een fiets klaarstond bij de lokale fietsverhuurder, hij had ook een rondleiding in een kerkje in het nabijgelegen Grimersum geboekt. Iedereen kon doen waar hij/zij zin in had. Ik had zin in de rondleiding in de kerk en die was echt top! We kwamen niet alleen IN de kerk, we mochten er ook onder en de zolder van een kerk is ook reuze interessant weet ik nu. 
 

 

De rest van de dag hebben we nog veel gefietst, terrasjes gepakt, gewinkeld, gekletst, gelachen en elkaar beter leren kennen. ‘s Avonds was iedereen vrij om te eten waar en met wie hij/zij wilde. Maar uiteindelijk zaten we toch weer met de hele groep in hetzelfde restaurant. Dat toont wel aan hoe leuk het met z’n allen was. Het eten was er trouwens echt heerlijk! Geen ‘hete oma’s’ deze keer maar wel grote potten zwart en wit bier bij de vis. Dankjewel Tony, dat je met me wilde ruilen, dat zwarte bier was echt veel lekkerder dan dat witte slootwater 😉

Zondag 26 mei

Neeeeeeeeeeeeeeeee ik wil niet wakker worduuuuuuuh. Kutwekker! Sorry mensen, ik ben gewoon geen ochtendmens. Maar we moesten om half acht aan het ontbijt zijn en dat is me gelukt hoor, aangekleed en wel. Ik geloof dat ik zelfs een glimlach heb weten te forceren. Oh en ik heb nog tegen een dame van het hotel gezegd: “vielen dank für die guten sorgen”. Maar ik geloof dat zij ‘s morgens ook niet op haar best was want ze keek me wat schaapachtig aan en ging weer verder met haar werkzaamheden. Nou ja, het was goed bedoeld zullen we maar zeggen.

Na het ontbijt ging onze bagage in het busje en wij klommen, bewapend met blarenpleisters, lunchpakketten en goede zin, wederom in onze roeibootjes. Er waren tijdens het weekend geen ruzies, conflicten of andere narigheden ontstaan waardoor de samenstelling van de bootteams moest worden gewijzigd dus Elly, Sofie, Trudie, Jeannette en ik gingen weer braaf in ‘De jonge Dirk’ zitten. Instappen gelijk! 1 2 3. We hadden weer prima roeiweer. Door de hoge waterkanten waren we beschut tegen het beetje wind dat er stond en de voorspelde regen bleef uit.

Verrassend snel waren we bij de lunchlocatie. Deze keer geen restaurant maar gewoon aan de waterkant. Op zich een heel fijn plekje voor een tussenstop maar eh waar moesten we plassen? Want plassen moesten we! En met z’n allen tegelijk zo ongeveer. Nee, er zijn geen foto’s van maar je kunt je voorstellen hoe geestig het er uitzag, een stuk of 5 dames op hun hurken in een greppel naast het rathaus in …… welk dorp was het ook alweer Bert? Ik twijfel nog of ik zal vertellen dat ik een stukje verderop gehurkt in een bosje erachter kwam dat ik juist op dat moment ongesteld was geworden. Het is een afweging hè, is het relevant voor het verhaal? Of is het teveel informatie? Ik denk er nog even over na.

De lunch was bijzonder. Geweldig verzorgd door het hotel in Greetsiel. Appels, yoghurt, broodjes en ondefinieerbare plakken gemalen vlees.

En dan nog een klein stukje terug naar de roeivereniging in Emden. Ook dit stukje weer zonder kleerscheuren gehaald. Gelukkig mocht ik van Sofie ook op de terugweg nog een stukje sturen, dat vonden mijn handen toch wel erg fijn. Sofie is lief, dat jullie het allemaal even weten.

Het gedeelte van de terugkomst in Emden waar we de boten gingen schoonmaken, afriggeren en op de kar leggen sla ik even over. Dat moest gewoon gebeuren maar ik zelf en ik geloof veel anderen hadden daar nou niet bijzonder veel plezier in. Een Duits stelletje dat op het dijkje op een bankje zat genoot overigens wel volop van de zes boten op poten die steeds langs liepen. En ik moet zeggen dat het wel prettig is bij zo’n klusje toch nog toegejuicht te worden.

Hier eindigt ons avontuur nog niet hoor. Er was nog de lange rit naar Zaandam. Drie uur in de auto, knikkebollend maar niet willen toegeven aan de slaap uit piëteit voor de chauffeur. We bleven wakker door elkaar quizvragen te stellen. Weet jij bijvoorbeeld hoe een geseponeerde rechtszaak wordt genoemd of van welke plant de zalf ‘calendula’ wordt gemaakt?

In Zaandam aangekomen met een ongekende lading aan triviale kennis (de volgende pubquiz draai ik mijn hand niet meer voor om) mochten de boten weer worden opgeriggerd. Op een of andere manier was dat minder erg dan het afriggeren in Duitsland. Ik kan het niet verklaren, hoewel, de wetenschap dat er een pizza op me stond te wachten na het laatste schroefje heeft misschien wel iets geholpen. We aten samen pizza, bekeken alvast wat foto’s, wisselden telefoonnummers uit, hier en daar werden knuffels uitgedeeld en natuurlijk werd Bert nog even flink in het zonnetje gezet.

Wat een topweekend, georganiseerd door een topvent! Dankjewel Bert namens alle Greetsielgangers.

 

Greetsiel groepsfoto

Tony – Laurens – Sandra – Francis – Quitty – Margriet – Joost – Jan – Anja – Mieke – Dirk – Trudie – Elly – Sofie – Hans – Mark – Claudia – José – Jeannette – Barbara – Pamela – Fred – Lieneke – Petra – Sara