Zondag 7 april, spannend dagje!!
Voor het eerst een hele dag roeien met vnl. beginners, een
prachtige zonnige dag, op naar de Weerribben! Er hebben zich 15 man/vrouw aangemeld, dus 3 boten vol! Om te beginnen met de zenuwen: staat de wekker goed afgesteld?? Het is nl. wel om 7 uur verzamelen bij ZZV, dus om 6.15 moet de wekker af gaan. Na ook na het eerste slaapje nog een keer gecheckt te hebben val ik weer in slaap en ja hoor, het is zooo 6.15! Als ik aankom zijn de meesten er al en iedereen is goed gemutst en we hebben er zin in!! Ook het zonnetje laat zich al zien, het belooft een mooie dag te worden. Bij aankomst in Tuk zien we al een hele rij auto’s staan en bij het gebouw van de roeivereniging….. is het een drukte van belang met boten, mensen die heen en weer lopen met van alles en nog wat en ook boven in de kantine is het gezellig druk en kunnen we gratis koffie krijgen. Helaas gaat het kopje van ondergetekende over tafel, waardoor de routebeschrijvingen al nat zijn voor we überhaupt water gezien hebben. Sorry jongens 😉 De boten liggen al klaar in het water dus het is instappen en wegwezen. Ook wel even een gedoetje natuurlijk maar al snel hebben we een lekker tempo en gaan we fris en fruitig op weg. De zon laat
zich volop zien en na ruim een uurtje roeien meren we even aan bij een trilveldje voor de eerste stop, drinken en een gezonde (?) snack. Even bijkletsen en uitrusten en hup de volgende etappe. De vermoeidheid begint bij mij al een beetje merkbaar te worden maar ik houd dapper vol, biddend in stilte dat de volgende stop sneller komt als verwacht. Nou dat valt wel tegen maar gelukkig komt ook aan deze etappe een eind en zien we Bert met zijn volgelingen al lekker aan de kant zitten, liggen en lopen. Wij dus ook aanmeren en uit de boot. Lekker een half uurtje gezeten. Gelegen, en gegeten en ondertussen het liefdesspel van 2 ooievaars uitgebreid bekeken, we waren zeer onder de indruk. Elly kon er geen genoeg van krijgen en heeft wel 10 foto’s gemaakt, ja toch Elly? Maar dat wil dus wel zeggen dat we in een prachtige natuurlijke omgeving waren, ook volop poenige bungalows en boerderijvilla’s maar toch ook heel mooi om te zien. Veel bootjes ook, zelfs uit Maastricht waren ze gekomen om deze mooie tocht te maken. Een groot roeifestijn!
Ja en dan kwam de laatste etappe, ik moet zeggen dat ik het heel zwaar vond, de vermoeidheid was goed merkbaar en ook de concentratie was voor mij moeilijk vol te houden, maar ja, wie a zegt moet b zeggen 😉 De uitputting nabij (ikke dus;-) ) kwamen we aan bij de roeivereniging, en, wat leuk, we krijgen een schnaps aangeboden of voor wie dat niet wilde, een klein sapje, heel erg leuk om zo ontvangen te worden, daar werd ik weer helemaal blij van!! Ik wist niet hoe snel uit de boot te komen, al viel dat niet mee met mijn gepijnigde spieren. Lekker weer even land onder de voeten en met z’n allen helpen om de boten weer op het land en op de wagen te krijgen. Allemaal weer richting Zaandam, Elly, Trudy en ik in de auto van Bert. Elly en ik hebben nog een TUKkie gedaan achterin en Bert en Trudy hebben gezorgd voor een veilige aankomst in Zaandam. Bij ZZV nog een groepsfoto en de trailer op het vlot gezet en weer lekker met een trots gevoel naar huis!! Was een prachtige ervaring!! Bert, bedankt!