Skip to main content

Kwart voor negen verzamelen, wat een luxe; uitslapen voor een marathon! Bij aankomst in mistig Heerhugowaard konden we (Albert,Iris, Jan, Tony & Richard) nog net de ZZV toerploeg, Elly, Sara, Fred, Dick en Bert helpen instappen en aanmoedigen. Na een week van stortbuien en geen enkele droge dag en de belofte aan Albert dat het mooi weer zou zijn. Moest het goed komen, we hadden ons vertrouwen in Jan de weerman niet verloren, ook al had hij ons overtuigd op een dinsdagmiddag een training in de stromende regen te doen.

Vanwege de regenval van de afgelopen was er een hoge waterstand, waardoor er wellicht een alternatieve route gevaren moest worden ( hoog water > brug te laag;-). Bij de stuurliedenvergadering, bleek het water genoeg gezakt om de originele route aan te houden. Maar dus wel alertheid geboden bij het passeren van bruggen bij het rondje Waarland.
Tegenstand konden we verwachten van de 2 ploegen van vereniging de Kop uit Den Helder, die het ZZV vorig jaar al moeilijk had gemaakt. Na de start bleek de Kop 2 al snel geklopt en richten we onze pijlen op de Kop 1, die een halve minuut eerder waren gestart. In eerste instantie bleven we op gelijke afstand van de ploeg op het Kanaal Alkmaar Kolhorn en we liepen zelfs nog een beetje in. Door Alkmaar gelaveerd na de scherpe bochten 3 slokken water en een halve reep en weer door! Zodra we Alkmaar verlieten zette de Kop, die we tot dan toe steeds in het vizier hadden, de versnelling in en was het verschil al opgelopen naar ca 45 seconden en langzaamaan verdwenen ze uit het zicht op de laatste kilometers de Hoornse vaart richting de sluis bij Rustenburg.

Na een korte plaspauze en stuurwissel starten we het volgende traject eerder dan de Kop 1, die nog aan het uithijgen waren aan de kant. Lang recht traject waar de boot weer goed op stoom kon komen. Wetende dat het rondje Waarland eraan zou komen, waar de gemiddelde snelheid door bochten en andere boten een stukje lager zou zijn. Scherpe bochten en een paar keer stuurboord uit en direct weer bakboord waardoor je steeds het gevoel hebt dezelfde bocht te nemen. Een boot wilde alleen aan kant in ruil voor een biertje, maar de meesten gingen vanzelf aan de kant als ze door hadden dat we een wedstrijdploeg waren. …het kan nog bochtiger en smaller,verfrollers waren uit kast getrokken om je eventueel van de kant te houden op doorgangen en onderdoorgangen. Na de verlossende laatste bocht van het rondje tactisch gekozen voor de “eerste afslag met obstakels”. Nog een sprint richting de Roskamsluis. En daar met de andere roeiboten ( prestatie en toer) in de sluis klaargemaakt voor het laatste “sprintje” van 4,5 km, waarin we uiteraard alles hebben gegeven. Na de boot afgeriggerd, douche en biertje wachten op de prijsuiteiking, altijd leuk bij marathon, het is altijd gissen op welke plek je bent geëindigd, omdat je ( vooral als er tijdstops zijn) geen overzicht hebt hoe je ligt ten opzichte van de andere boten. De prijsuitreiking was vooral verwarrend; “uitslag c2 zzv 1 derde de kop 2 2e..” het publiek begon wat te morren. En wij we zouden toch echt 2e of 1e moeten zijn. De wedstrijdcommissie trok zich terug en kwam met de juiste uitslag ZZV 1 met een tijd van 4 uur 21:03 en de kop 1 was de eerste etappe (tot Rustenburg) 2 minuten sneller, op het tweede traject (tot Roskam) 4 minuten langzamer en de eindsprint waren wij een minuut sneller. Ben er nog beduusd van