Dr. Phil zegt altijd: “No matter how flat you make a pancake, it still has two sides”. Damn, Dr. Phil is goed! Pizza’s hebben trouwens ook twee kanten. Ah daar is gelukkig meteen mijn bruggetje. Gisteren heb ik met een heleboel leuke, sportieve mensen geluncht bij La Storia in Neck. Wat een feest was dat! Naast drie verschillende soorten verrukkelijke pizza waren er ook stukjes vers gebakken brood, vitello tonnato, caprese, kippendijtjes in pestosaus, rode uiencrème op een vijgenbedje, gegrilde courgette en aubergine, sardientjes in citroen gemarineerd, aspergesoep, carpaccio, tortelloni met groene asperge, crème catalan, panna cotta met een frambozencoulis, ameretti koekjes met gekonfijte vruchtjes, chocoladesalami met pistachenoten, brownie met hazelnoot en de lekkerste tiramisu die ik ooit heb gegeten!
Na al dat lekkers moesten we met onze buikjes zo rond als tonnetjes weer de boot in. Oh, sorry, ik ben niet bij het begin begonnen, ik begon meteen met het eet gedeelte van het verhaal terwijl dit eigenlijk een verslag van de roeitocht zou worden.
Ok, we spoelen even terug naar Dr. Phil. Je kunt geloof ik wel dertig seizoenen op YouTube terugkijken van de Dr. Phil show. Volkomen tijdverspilling als je het mij vraagt maar als ik ’s nachts niet kan slapen vind ik het fijn als Dr. Phil tegen me zegt hoe dingen moeten. Dat weet hij namelijk heel goed. Hoe dingen moeten. Ik heb geen idee hoe dingen moeten en daar word ik soms een beetje zenuwachtig van.
Hoe moet je je voorbereiden op zo’n culinaire tocht? De uitdaging zat hem uiteraard niet in het culinaire. Ik heb in de winter veel op de ergometer gezeten en ik heb een aantal keer in een stoere mannenboot mee mogen trainen. Ik heb anti-blarensmeersels gekocht, ik heb weken lang elke dag mijn handen ingesmeerd met kamferspiritus, ik heb speciale roeihandschoenen aangeschaft en natuurlijk veel geroeid de afgelopen weken. Gisterochtend mijn waterdichte tasje gevuld met liga’s, powerreepjes, een appel, fisherman’s friends en veel water en hup naar de Havenstraat.
Mijn boot was de Chris Gongriep met Hans Bonekamp aan het roer, Dirk op slag, Elly daarachter, dan ik en Jeannette op boeg. De zon scheen en mijn vaste verkering was speciaal vroeg opgestaan om ons uit te zwaaien. Goed begin van de dag. We vertrokken keurig op de afgesproken tijd, 10.30 uur. De sluis was even spannend omdat er naast onze vier bootjes ook nog een andere boot in ging. Het paste gelukkig allemaal precies. Daarna ging het heel soepeltjes, zelfs de Braakdijk was voor onze stuurman geen enkel probleem. Hij navigeerde ons voortreffelijk tussen de woonboten door, hier en daar gepieterbuurd (dat is slippen aan één kant en roeien aan de andere kant heb ik mij laten vertellen).
De boot achter ons met Tony aan stuur met José, Jan, Yvonne en Anja aan de riemen bleef wel erg lang weg vonden wij. Ze kwamen maar niet tevoorschijn. Bezorgd als we waren roeiden we een stukje terug maar al snel zagen we ze aankomen en toen konden we met een gerust hart onze tocht hervatten.
De Ringvaart was prachtig met zijn mooie rietkragen en zingende rietpiepertjes of hoe die vogeltjes ook mogen heten. Af en toe een gruttoënde grutto die over ons heen vloog, een enkel meerkoetje dat nietsvermoedend dobberend opeens bijna een riem voor zijn/haar hoofd kreeg en krijsend opvloog. Het was werkelijk een heerlijke tocht. In Neck stapten we uit, tilden de boten aan wal en wandelden in een stralend zonnetje naar het restaurant alwaar we zoals gezegd voortreffelijk hebben gegeten en gedronken.
Zo halverwege de lunch begon het al wat te regenen buiten. Terwijl we nog warm binnen zaten met een overvloed aan lekkernijen en alleen maar leuke mensen om me heen, begon ik me toch al een beetje zorgen te maken over de terugweg. Ik had toch wel wat pijn aan mijn handen en mijn billen hadden het ook zwaar te verduren gehad het laatste stuk naar Neck. En dan die regen, had ik wel genoeg kleding bij me, zou ik het niet heel koud krijgen? Oh, en de terugweg zou ook nog eens een paar kilometer langer zijn dan de heenweg…Terwijl ik me hier allemaal zorgen over maakte gleed mijn blik naar Dick die enorm zat te genieten van zijn eten. Die had het mooi voor elkaar, die was heen geroeid, ging mee lunchen en daarna naar huis om zich klaar te maken voor een concert die avond. Ik moet toegeven dat ik een tikkeltje jaloers was. Maar ik kan niet zo mooi zingen dus ik had niet met hem kunnen ruilen. Francis daarentegen ruilde wel met Dick. Zij stapte op de terugweg in zijn plaats in de Iris Tangerink.
Hoewel we de lunch behoorlijk hebben zitten rekken, moesten we toch echt weer een keer die boten te water laten en richting Zaandam varen. De stuurmensen pakten zich dik in en de roeiers trokken hun regenpakjes aan. Buiten regende het nog steeds en de temperatuur was flink gedaald. De vaste kussentjes in de Chris Gongriep zijn vaak heel fijn maar niet als ze doorweekt zijn en je moet nog een paar uur roeien. Maar goed, de boten moesten weer te water aan de andere kant van het dijkje. Dat was nog best een uitdaging want het was een vrij steil stukje gras waar de boten vanaf moesten. Dat ging nog best goed met de eerste drie boten maar hoe de laatste boot erin getild is met maar vijf man weet ik eigenlijk niet. Misschien hebben ze wat mensen van straat geplukt om te helpen? Toch nog even vragen als ik eraan denk.
Het leek er even op dat het een hele vieze, natte terugreis zou worden. Maar niets is minder waar. De regen hield snel op en hoewel het grijs bleef was het eigenlijk best mooi roeiweer. We voeren over het Zwet waar Jeannette en ik walvissen hebben gezien die krokodillen opaten en dolfijnen zwommen met onze boot mee……of waren dat hallucinaties? We hadden pijn in onze handen, pijn in onze billen, pijn in onze rug, pijn in onze hoofd, pijn in onze buik…overal pijn. Misschien zagen we alles niet meer zo helder. Maar ik zou toch zweren dat ik die krokodil zag spartelen in de bek van die walvis…….
Wat was ik blij toen we weer terug bij de vereniging waren. Super trots op mezelf. Ik denk dat Dr. Phil ook trots op me is. Nog even over die pannenkoek: dit was mijn versie van de Tour Culinaire 2023. Er zijn nog 19 andere versies van dit zelfde verhaal. Al die andere bikkels die gisteren mee waren, vraag ze vooral naar hun verhaal en ga volgende keer ook mee!
Sara
